مکاتب روانشناسی

مقدمه آیا انسان قربانی نیروهای ناخودآگاه و گذشته است، یا موجودی آزاد، معنادار و در مسیر شکوفایی؟روان‌شناسی در قرن بیستم شاهد دو مکتب عمیقاً متفاوت بود:روان‌کاوی با تأکید بر ناخودآگاه، تعارض‌ها و دوران کودکیو روان‌شناسی انسان‌گرا با تمرکز بر اراده، رشد و معنا.در این مقاله، به‌صورت تحلیلی به تفاوت روان‌شناسی انسان‌گرا و روان‌کاوی از جنبه‌های […]

مقدمه آیا انسان قربانی نیروهای ناخودآگاه و گذشته است، یا موجودی آزاد، معنادار و در مسیر شکوفایی؟روان‌شناسی در قرن بیستم شاهد دو مکتب عمیقاً متفاوت بود:روان‌کاوی با تأکید بر ناخودآگاه، تعارض‌ها و دوران کودکیو روان‌شناسی انسان‌گرا با تمرکز بر اراده، رشد و معنا.در این مقاله، به‌صورت تحلیلی به تفاوت روان‌شناسی انسان‌گرا و روان‌کاوی از جنبه‌های

مقدمه روان‌شناسی در طول تاریخ با دیدگاه‌های متنوعی تلاش کرده رفتار انسان را توضیح دهد.اما دو مکتب، بیش از دیگران تأثیرگذار و گاه متضاد بوده‌اند:رفتارگرایی که می‌گوید فقط آنچه قابل مشاهده است اهمیت دارد،و روان‌شناسی شناختی که بر ذهن، پردازش اطلاعات و فرآیندهای درونی تأکید دارد.در این مقاله به‌صورت کامل و تحلیلی به مقایسه روان‌شناسی

مقدمه روان‌شناسی به‌عنوان علمی پویا و چندوجهی، بر پایه مکاتب مختلفی بنا شده که هرکدام تلاش کرده‌اند رفتار انسان را از زاویه‌ای متفاوت بررسی کنند.از تحلیل ناخودآگاه فروید گرفته تا شرطی‌سازی رفتار در آزمایشگاه اسکینر، از خودشکوفایی مزلو تا پردازش ذهنی در مکتب شناختی و تأثیر ژن‌ها و مغز در دیدگاه زیستی و تکاملی.در این

مقدمه امروزه وقتی از روان‌ شناسی علمی صحبت می‌کنیم، عمده تحقیقات، نظریه‌ها و درمان‌ها بر پایه‌ی مکتبی به‌نام روان‌شناسی شناختی (Cognitive Psychology) شکل گرفته‌اند.این مکتب که پاسخی به محدودیت‌های رفتارگرایی بود، ذهن انسان را مانند یک پردازشگر اطلاعات در نظر گرفت و تمرکز خود را بر تفکر، حافظه، توجه، یادگیری، زبان و تصمیم‌گیری گذاشت.در این

مقدمه در میان مکاتب روان‌شناسی، هیچ‌کدام به‌اندازه روان‌کاوی مرموز، بحث‌برانگیز و تأثیرگذار نبوده است. برخلاف مکاتب پیش از خود که بر رفتار یا ادراک تأکید داشتند، روان‌کاوی به سراغ لایه‌های پنهان ذهن انسان رفت؛ به ناخودآگاه، رؤیا، کودکی و تعارض‌های درونی.در این مقاله، با بنیان‌گذار روان‌کاوی، مفاهیم کلیدی، ساختار ذهن، نظریه‌های رشد، روش درمانی و

مقدمه آیا می‌توان ذهن انسان را با کنار هم گذاشتن اجزای کوچک فهمید؟ یا باید به کل تجربه توجه کرد؟در پاسخ به این پرسش، مکتبی در روان‌شناسی شکل گرفت به نام گشتالت‌گرایی (Gestalt Psychology).این مکتب بر خلاف ساختارگرایی و رفتارگرایی، بر درک کل‌نگر از ذهن و ادراک تأکید دارد. در این مقاله، به بررسی ریشه‌های

مقدمه اگر روان‌شناسی اولیه با مفاهیمی مثل ذهن و آگاهی گره خورده بود، رفتارگرایی انقلابی بود که آن را از ذهن به رفتار کشاند. در قرن بیستم، این مکتب با کنار گذاشتن درون‌نگری و تمرکز بر رفتار قابل مشاهده، روان‌شناسی را به سمت علمی تجربی، دقیق و کاربردی هدایت کرد.در این مقاله، با تعریف رفتارگرایی،

مقدمه در اواخر قرن نوزدهم، وقتی ساختارگرایان در حال تجزیه ذهن به اجزای کوچک بودند، مکتبی نوظهور در آمریکا سر برآورد که تمرکز خود را از «چه چیزی هست؟» به «چه کاری انجام می‌دهد؟» تغییر داد. این مکتب، کارکردگرایی در روان‌شناسی بود.در این مقاله، با مفهوم کارکردگرایی، بنیان‌گذاران آن، تفاوتش با ساختارگرایی و تأثیر آن